กว่าจะมีความรักที่แทนทุกสิ่ง เรื่องจริงคือฉันและเธอ

กว่าจะได้มาพบมาเจอ ต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไร

กว่าจะมีคำร้องและท่วงทำนอง ที่บอกว่ารักมากมาย

กว่าจะคืนดอกไม้ที่ร่วงโรยรา ต้องใช้น้ำตาอีกแค่ไหน

รักที่มันดูเก่า แต่เรายังจำได้ดี

ในความทรงจำสีเทาๆ  เฝ้านึกถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันตอนนี้

และก่อนจะมีน้ำตา ฉันยินดีจะตอบแทนหัวใจ

ถ้าได้ยินเสียงที่เธอนั้นบอก คำว่ารักกัน

กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉัน เคยรักเธอยังไง

กลัวว่าวันหนึ่งใจของฉันจะลืมว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน

กลัวว่าวันหนึ่งถ้ากลับมา ไม่ได้พบกันใหม่

กลัวว่าฉันจะไม่เสียใจ กลัวว่าวันหนึ่งเธอหายไป

ฉันกลัว

รักที่มันดูเก่า แต่เรายังจำได้ดี

ในความทรงจำสีเทาๆ  เฝ้านึกถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันตอนนี้

และก่อนจะมีน้ำตา ฉันยินดีจะตอบแทนหัวใจ

ถ้าได้ยินเสียงที่เธอนั้นบอก คำว่ารักกัน

กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉัน เคยรักเธอยังไง

กลัวว่าวันหนึ่งใจของฉันจะลืมว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน

กลัวว่าวันหนึ่งถ้ากลับมา ไม่ได้พบกันใหม่

กลัวว่าฉันจะไม่เสียใจ กลัวว่าวันหนึ่งเธอหายไป

กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉัน เคยรักเธอยังไง

กลัวว่าวันหนึ่งใจของฉันจะลืมว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน

กลัวว่าวันหนึ่งถ้ากลับมา ไม่ได้พบกันใหม่

กลัวว่าฉันจะไม่เสียใจ กลัวว่าวันหนึ่งเธอหายไป

ฉันกลัว

เพราะฉันมีเธอคนเดียว คือเธอคนเดียว

และจะเป็นเพียงคนเดียวอยู่เสมอตลอดไป อยากจะขอให้

วันเวลาช่วยหยุดหมุน หรือเดินช้าๆ ให้เธอกับฉันได้ทบทวน 

เรื่องระหว่างเราสมควรจบลงใช่ไหม