ขอโทษที่ทักไปซ้ำซ้ำ ว่าเธออยู่ที่ไหนขอโทษที่ทำตัววุ่นวาย 

missed call เป็นร้อย หลังจากแก้วสุดท้าย

ที่ฉันเผลอกดโทรไป

เพราะ ฉันยังไม่ชิน กับการไม่มีใคร เป็นแบบนี้ ตั้งแต่วันที่เธอไป

เลิกกันแล้วก็ตั้งนานแต่กับฉันเหมือนเมื่อวานรู้สึกเหมือนว่าเราไม่เคยเลิกกัน

ไม่ต้องกดรับ ตอนที่ฉันนั้นเมาแล้วโทรไป

ข้อความเหล่านั้น เธอไม่ต้องเปิดอ่านมันก็ได้

เพราะทุกบรรทัดเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดไป

ที่บอกว่าฉันคิดถึงเธอ อยากให้เรากลับ 

ไปเป็นเหมือนเดิม ให้เรามาเริ่มกันใหม่

ขอโทษที่ติดต่อไป

เราจบกันแล้ว ฉันควรรับความจริงให้ได้

ต้องมีระยะห่าง เพราะฉันก็แค่คนเก่า

ดีแค่ไหนที่เธอไม่ลบฉันไป มีคำนึงที่ฉันต้องจดเอาไว้

อย่าไปรบกวนเธอ ต่อให้จะเหงาแค่ไหน

ฉันก็ต้องอยู่ให้ไหว

ขอโทษที่ไม่ชิน กับการไม่มีใคร เป็นแบบนี้ ตั้งแต่วันที่เธอไป

เลิกกันแล้วก็ตั้งนานแต่กับฉันเหมือนเมื่อวานรู้สึกเหมือนว่าเราไม่เคยเลิกกัน

ไม่ต้องกดรับ ตอนที่ฉันนั้นเมาแล้วโทรไป

ข้อความเหล่านั้น เธอไม่ต้องเปิดอ่านมันก็ได้

เพราะทุกบรรทัดเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดไป

ที่บอกว่าฉันคิดถึงเธอ อยากให้เรากลับ 

ไปเป็นเหมือนเดิม ให้เรามาเริ่มกันใหม่

ขอโทษที่ติดต่อไป

เราจบกันแล้ว ฉันควรรับความจริง

ว่าเธอนั้นเดินไปไกล เหลือเพียงแค่ฉันที่ไม่เคยคิดสักนิด ที่จะไปเริ่มต้นใหม่

อ่อนแอ เกินกว่าจะรับรู้ได้ ว่าสิ่งที่ฉันทำมันโง่แค่ไหนจบกันแล้วแต่ไม่เคยลืมเธอไป

จบกันแล้วแต่ไม่เคยลืมเธอไป เลยสักครั้ง

ไม่ต้องกดรับ ตอนที่ฉันนั้นเมาแล้วโทรไป

ข้อความเหล่านั้น เธอไม่ต้องเปิดอ่านมันก็ได้

เพราะทุกบรรทัดเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดไป

ที่บอกว่าฉันคิดถึงเธอ อยากให้เรากลับ 

ไปเป็นเหมือนเดิม ให้เรามาเริ่มกันใหม่

ขอโทษที่ติดต่อไป

เราจบกันแล้ว ฉันควรรับความจริงให้ได้