เนื้อเพลง ลืมตาในความมืด - EBOLA

เมื่อตะวันอำลา เมื่อฟ้าพลันดับแสงไป 

เริ่มจากความเลือนราง สุดท้ายทุกอย่างลับหาย 

การเดินทางยังเหลือให้ต้องรอนแรมแต่ไม่รู้เลยจะดีจะร้าย 

วินาทีที่ฟ้ามืดลง ชีวิตคงอันตราย 

ในความมืดมิด ไม่เห็นสักอย่างรอบกาย 

เสียงที่ได้ยินจากหัวใจ มันสั่งให้ฉันลืมตา 

ต่อให้มองไม่เห็นอะไร 

ได้เรียนรู้ความกลัว ที่แฝงในความมืดมน ( มืดมน ) 

ได้ซึมซับความจริง ยอมรับในเหตุและผล (จะร้ายดี ) 

แม้จะเคยมีแสงที่ส่องนำทาง ไม่ว่าช้าเร็วก็ต้องดับไป 

ช่วงชีวิตที่ทรมาน จะรับมือมันยังไง 

ในความมืดมิด ไม่เห็นสักอย่างรอบกาย 

เสียงที่ได้ยินจากหัวใจ มันสั่งให้ฉันลืมตา 

เพื่อมองความจริงที่ปวดร้าว ยอมรับในความเป็นไป 

                 Am      F            G
แม้มืดมนสัก เท่าไร ก็ยังจะขอลืมตา ต่อให้มองไม่เห็นอะไร

ขอแค่ได้มองมันด้วยสองตา ( สองตา ) 

ในทุกความโหดร้ายที่ต้องรับมา ( รับมา ) 

เมื่อแสงของชีวิต ฉันได้หายไป ( ดับไป ) 

มืดมนสักเท่าไร จะเหน็บหนาวสักเพียงใด 

ในความมืดมิด ไม่เห็นสักอย่างรอบกาย 

เสียงที่ได้ยินจากหัวใจ มันสั่งให้ฉันลืมตา 

เพื่อมองความจริงที่ปวดร้าว ยอมรับในความเป็นไป 

แม้มืดมนสัก เท่าไร ก็ยังจะขอลืมตา ต่อให้มองไม่เห็นอะไร

ขอแค่ได้มองมันด้วยสองตา ( น้ำตา ) 

ในทุกความโหดร้ายที่ต้องรับมา ( กอดไว้ )

เมื่อแสงของชีวิต ฉันได้หายไป ( ความจริง )

มืดมนสักเท่าไร จะเหน็บหนาวแค่ไหน คงไม่ตาย