You2Play
ตาที่ยังคงบอดเพราะคำว่ารัก
ตัวที่ยังจมปลักกับภาพความหลัง
คล้ายดังเรือไม่คืนฝั่ง
ถูกขังกลางคลื่นความงมงาย
ยอมให้ยังต้องเจ็บจากการคิดถึง
จนเหมือนเป็นอันหนึ่งกับความปวดร้าว
ร่างก็เป็นได้แค่บ่าว
ให้ใจบงการชักนำ
สมอง ต้องการจะลืมเธอไปแต่ใจฉัน
ยังคอยสั่งให้มีเพียงเธอเสมอ
พยายามจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
ไม่เข้าใจ
ไม่เคยได้เข้าใจ
เธอนั้นคือความสุขที่เคยกอดไว้
เป็นรักอันยิ่งใหญ่ที่เคยใฝ่ฝัน
แต่ฝันของเราไม่เท่ากัน
ความหวังต้องพังที่กลางทาง
ลองทิ้งรูปในกรอบที่ยังเก็บไว้
ลองคิดเริ่มต้นใหม่กับใครอีกครั้ง
สุดท้ายทำไม่ได้สักอย่าง
มันฝังใจอยู่แค่เธอ
สมอง ต้องการจะลืมเธอไปแต่ใจฉัน
ยังคอยสั่งให้มีเพียงเธอเสมอ
พยายามจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
ไม่เข้าใจ
ไม่เคยได้เข้าใจ
กาลเวลาคงหาวิธีเยียวยาฉันไม่เจอ
เพราะยิ่งพ้นคืนวันล่วงเลยยิ่งทรมาน
กายที่ฝืนไม่ได้
มันต้องทนรับใช้หัวใจดักดาน
เป็นทาสให้ความทรงจำ
ให้ช้ำมันอยู่อย่างนี้
สมอง ต้องการจะลืมเธอไปแต่ใจฉัน
ยังคอยสั่งให้มีเพียงเธอเสมอ
พยายามจะลืมเท่าไหร่ยิ่งพร่ำเพ้อ
ไม่เข้าใจ
ไม่เคยได้เข้าใจ
ตาที่ยังคงบอดจากคำว่ารัก
ตัวที่ยังจมปลักกับภาพความหลัง
คล้ายดังเรือไม่คืนฝั่ง
ถูกขังกลางคลื่นความงมงาย
ยอมให้ใจมันเจ็บจากการคิดถึง
จนเหมือนเป็นอันหนึ่งกับความปวดร้าว
ร่างก็เป็นได้แค่บ่าว
หัวใจมันสั่งให้รัก
ได้แค่เธอ
